Ontdek Winterpostelein, vitamines uit 'Indianen' tijd

En: wat schuilt er achter de poëtische naam Claytonia Perfoliata?

Productnieuws - donderdag 24 okt 2019 - door Suzanne

Oeeh… Winterpostelein: ik sta elke herfst te trappelen tot het weer zover is. Dit mooie bladgewas, met kransen van teer blad, is echt iets bijzonders. Veel te teer voor supermarkt: daar zul je winterpostelein never-nooit aantreffen. Des te beter krákend vers, en direct van de teler. Ons klimaat leent zich er uitstekend voor: deze koude-minner groeit in onverwarmde kas tijdens een milde winter rustig door. De fijne groene blaadjes zijn een heerlijke basis voor salade. En: per 100 gram meer omega 3 vetten dan een ‘pilletje’ visolie!

Bestel hier je Winterpostelein

Winterpostelein komt van oorsprong uit Noord-Amerika. Het Wilde Westen, om precies te zijn. Ene John Clayton stuurde,  in de tijd van de goudkoortsen in Amerika (zo mid-18e eeuw), wat zaadjes per schip naar Carolus Linnaus. Deze bekende plantkundige werkte toentertijd in Nederland.

Clayton kreeg de eer de plant naar zich vernoemd te zien: ‘Claytonia’. 'Perfoliata' betekent ‘geperforeerd,’ en duidt op de minuscule witte bloemetjes die in het vroege voorjaar midden in het blad verschijnen, alsof ze een gaatje in de plant hebben geprikt.

Miner’s Lettuce: ‘wilde’ vitamines voor golddiggers

Winterpostelein heeft de twijfelachtige eer, een primaire vitamine C-bron te zijn geweest van de goudzoekers van weleer. Daarom wordt hij ook wel ‘Miner’s (=delvers) Lettuce’ genoemd - in de tijd dat bladgewassen veelal wild werden geplukt, en er nog letterlijk cowboy en ‘Indiaantje’ werd gespeeld. Ook anno nu, is winterpostelein nog regelmatig wild te vinden, dus voor de wildplukkers onder ons: trek rustig het bos in, deze herfstvakantie. Hij zaait zich overigens lustig uit, dus als je zelf een hoekje in je tuin overhebt (augustus en september zaaien) kun je jezelf in Karl May tijden wanen en (vólgende herfst…) met je mandje aan de arm gaan plukken.

Hoe gebruik je Winterpostelein?

Ik zou zeggen, absoluut niet koken- dat wordt snot :-) Winterpostelein is heerlijk rauw, als pure salade. Even wassen, zo klaar. Een klassieke combi is met sinaasappel of appel, wat feta en een gekookt eitje. Of met (wal)noten,  olijven en blokjes tofu - voor de veganist. Een toefje winterpostelein op brood doet het ook goed. Rauw profiteer je maximaal van de vitamineboost die winterpostelein je geeft. Ruime portie vitamine A, en met 100 gram winterpostelein heb je bijna je dagelijkse portie omega 3 vetten binnen. En een kwart van je dagelijkse behoefte aan ijzer. Draai er dus rustig een flinke hand van door een groene smoothie, bijvoorbeeld. Smakelijk eten!

De eerste oogst Winterpostelein bestel je hier:

Alsjeblieft, drie recepten met Winterpostelein!