Vrijdagmiddag op Hofweb, een videobel oproep van mijn dochtertje van 9: “Mogen we ijs maken van de blauwe bessen die nog in de koelkast liggen? Maar natuurlijk! Nu al zin in het toetje!
Eerder deze week attendeerden twee collega’s mij op het alarmerende bericht dat het pesticiden gebruik op fruit afgelopen decennium, ondanks afspraken, fors is gestegen. Het gaat hierbij om zeer giftige stoffen die vaak ook nog eens in lastig te herleiden ‘cocktails’ worden toegepast. Het toenemend gebruikt is het gevolg van resistentie van ‘schadelijke’ schimmels, onkruid en insecten tegen pesticiden. Blauwe bessen worden genoemd als forse residu stijgers, maar ook aardbeien en appels dragen in veel gevallen gif.
Later, onderweg naar mijn toetje, besef ik het me dieper; blauwe bessen ijs, mijn dochtertje en pesticiden gebruik. Er liggen ook nog aardbeien in de koelkast, waarvan ik van onze telers vaak hoor dat ze biologisch écht lastig te telen zijn. Dit verklaard dus - in lijn met het rapport van de PAN (Pesticide Action Network), die in dit geval maar weer eens de noodklok luidt - dat ze in de reguliere teelt ook bij aardbeien zoveel pesticiden ‘nodig zijn’.
Dat zomerfruit maar kort beschikbaar is, verklaard hun aantrekkelijkheid; de natuur wenst dat we er in korte tijd veel van mogen eten om ons lijf te boosteren. Het is ook zó ongelooflijk gezond; bomvol antioxidanten én andere super stofjes.
Toch zie je zomerfruit tegenwoordig bijna jaarrond in de supermarkt schappen liggen. Al moet het van de andere kant van de wereld komen. Blijkbaar hebben we behoefte om ‘altijd’ gezond’ te eten. Maar draagt die continue beschikbaarheid en een giga opbrengst per hectare juist niet bij aan meer pesticiden gebruik? Wat doet dit met de voedingswaarde? En hoe zit het met al die voedselkilometers?
Als ik thuis kom met deze gezonde, uiteraard biologisch geteelde Hofweb-rijkdommen, is er - gelukkig - meer regie nodig om de aardbeien, blauwe bessen en frambozen eerlijk verdeeld te krijgen dan snoep.
Over snoep gesproken; steeds vaker zie je in de reguliere winkels ‘snoepbekers’ vol blauwe bessen en ander zomerfruit. Aantrekkelijk om zo te eten, ook voor kinderen. Super natuurlijk, meer fruit eten!
Maar als we op deze manier steeds meer gif binnen krijgen - en dat begint zich al op jonge leeftijd op te stapelen in hun lijfjes - is dat op z’n minst zeer verontrustend, vinden wij.
In Frankrijk is parkinson inmiddels een erkende beroepsziekte in de wijnbouw, aldus de Nijmeegse neuroloog Bas Bloem, die bestrijdingsmiddelen mede als oorzaak noemt van het wereldwijd groeiende aantal parkinsonpatiënten. Ook in onze eigen bollenstreek komt deze ziekte veel vaker voor dan elders in het land.
Indianen denken niet voor niets 7 generaties terug, maar óók vooruit. Zo leren ze van het verleden en kijken ze naar de toekomst. Eten wat je leefomgeving schaft en daar goed op passen, is daar een belangrijk onderdeel van.
Als we door de ogen van hen zouden kijken naar Parkinson, zouden we dan nog steeds zoveel pesticiden accepteren?
Dergelijke berichtgeving is één van de redenen waarom wij als Hofweb voor biologisch en bio-dynamisch staan en wij onze telers een betere prijs geven. Op die manier kunnen zij blijven doen, wat iedere teler zou mogen doen; ons voorzien van écht gezonder eten en tegelijkertijd zorgen voor een betere wereld. Voor nu, maar ook voor mijn en jouw kinderen. Nog beter, voor alle kinderen, kleinkinderen, overklein… etc.
En mijn toetje? Die smaakte dubbel lekker; gifvrij én met heel veel liefde gemaakt :-)
Bron: artikel in trouw
Bron over Parkinson: Prijsknaller aflevering Wijnbouw