Moet ik nu de gevangenis in

Begin jaren 80. De Europese pakhuizen puilden inmiddels uit door de boterberg en de mest klotste bij de kelderwanden onder de massaal verrezen moderne veestallen op. Het waren gelukkig nog niet mijn zorgen, want ik speelde nog, samen met mijn broer en zussen onbezonnen in het zoet ruikende hooi, wat meters hoog als baaltjes lag opgestapeld op de zolder van de karakteristieke kop-hals-romp-boerderij, nét achter het woonhuis.

De hooibaaltjes waren nog zo mooi klein (tegenwoordig wegen ze 350kg!), samengebonden met twee 'pickup touwtjes'. Hiermee kon je ze lekker vast pakken om zo de mooiste hutten en gangenstelsels te bouwen. Uren, ja dagen waren we ermee zoet. En kriebelen dat het deed! Maar dat merkte je pas achteraf. Evenals de striemen in je handen van het baaltjes sjouwen. 

Eén dag in het hooi herinner ik me nog als de dag van gisteren. Nadat we weer een flink labyrint hadden gebouwd en de 'woonkamer' klaar was, bedachten mijn zus en ik dat het een goed idee zou zijn om er een open haard in te maken en deze ook daadwerkelijk aan te steken. Dus ik op missie om de lucifer uit moeders keukenkastje te confiskeren. Krukje naast het aanrecht; op tenen kon ik er nét bij. Ik zie mezelf nu nog staan.

Of ik me op dat moment ook opgewonden voelde weet ik niet meer. Wel dat ik later, toen  mijn vader met de - godzijdank - aanwezige loonwerkers met emmers en tuinslangen in de weer waren, samen met mijn zus een trekker in vluchtte. Van daaruit bekeken we de stoet dorpelingen die de brandweerauto's waren gevolgd. De politie vond ons daar als twee über schuldbewuste 6 en 7 jarigen. Wat ze precies vroegen? Geen idee... ik stond stijf en vroeg grote zus of we nu naar de gevangenis moesten... snif en snik :-(

En zo ontdekten we in onze onbevangen jaren al snel dat hooi én vuur zelden een goed idee is. Tenminste, niet tegelijk. Na elkaar het volwassene inzicht. Gisteren hebben we namelijk onze Hooikist weer van zolder gehaald, nadat ook wij een brief van onze energie leverancier hebben ontvangen. 

Nadat ik de hooikist weer opende en het hooi rook, moest ik gelijk weer aan bovenstaande gebeurtenis denken. Die associatie zal altijd wel blijven.

Gelijk maar een grote pan tomatensoep voor de familiedag voor de volgende dag laten garen en gisteravond - super enthousiast - een pompoen-snijbonen-shiitake stoof erin gezet die ik er vanochtend, prachtig gegaard (niet té) weer uithaalde. Yes, de hooikist is per direct onderdeel van ons privé 'masterplan van aanpak energiebesparing'. Een crisis zet je in ieder geval óók aan tot extra creativiteit en met een Hooikist bespaar je wel tot 50% energie!

Wil jij ook zo'n hooikist? Ik maak er twee en verloot ze!

Ik ben er dus (weer) zó enthousiast over en dat deel ik graag met je. Ik ga er gewoon nog een paar maken, van resthout wat nog in onze schuur ligt. Daarna stop ik 'm vol met heerlijk ruikend vers hooi van de boerderij waar onze eigen kinderen veel in het hooi hebben gespeeld. Het ruikt daar altijd zó lekker als je de oude hooiopslag binnenloopt. 

En jij kunt er eentje winnen, maar alleen als je er écht op zit te wachten natuurlijk. Want een hooikist is best groot en je moet natuurlijk geen hooikoorst hebben. Wat je ervoor moet doen? Gewoon een bestelling plaatsen (wk 39 '22, t/m leverdag za 1 oktober) en het product 'Ik ding graag mee naar de Hofweb-Hooikist' aanklikken. Dan verloot ik uit alle belangstellenden 2 'dwars door de schuur houten hooikisten', gevuld met vreselijk lekker ruikend hooi van dit seizoen!
 

Ja, ik wil ook zo'n Hooikist!
 

Mocht je trouwens liever een stoffen hooikist willen? Veel mensen vinden dit handiger, omdat deze veel compacter en lichter is. Overigens kun je beide ook heel makkelijk zelf maken. Voor het hooi wat je nodig hebt bezoek je een boer(in) in de buurt en vraagt of je wat hooi mag hebben/koken voor je hooikist. Leuk voor de verbinding, kun je gelijk ook eens vragen hoe zij de stikstof crisis ervaren.

Liever een stoffen hooikist kopen? Een goed bio verantwoord adres is EcoStoof. Je vindt hier ook allerlei inspirerende gerechten. Kun je sowieso alvast aan de slag!
 

Naar de website van EcoStoof
 

Oh ja, en je zult je nu vast afvragen hoe het met de boerderij en de dieren is afgelopen. Nou, alles en iedereen kwam uiteindelijk met de schrik vrij. Alleen wat verkolingen hier en daar aan de binten herinneren er nog aan. En of het uitgekeerde verzekeringsgeld ook daadwerkelijk aan het opknappen is besteed vraag ik me eerlijk gezegd af. Maar of de FIOD dáárvoor nog gaat uitrukken...