Een ei hoort erbij: voedingscoach Myrthe over gezonde eiwitten

Eerder schreef ik al over plantaardige eiwitten. Nu is het tijd om iets over het bijzonder voedzame kippenei te vertellen, het is immers bijna Pasen :) We weten al dat eiwitten de belangrijkste bouwstoffen van ons lichaam zijn (koolhydraten en vetten zijn brandstoffen). Maar het ene eiwit is het andere niet. Als we iets eten moet ons lichaam altijd actie ondernemen om dat wat we in onze mond hebben gestopt te verwerken tot bruikbare bouw- of brandstof. Soms gaat dat makkelijk, soms moeilijk...

Hoe moeilijk of hoe gemakkelijk dit proces gaat, wordt bij eiwitten uitgedrukt in biologische waarde. Onder biologische waarde bedoelen we hoeveel gram lichaamseiwit er gemaakt kan worden van 100 gram gegeten eiwit. Wanneer een voedingsmiddel een hoge biologische waarde heeft houdt dit in dat ons lichaam weinig aan dit eiwit hoeft te veranderen omdat het lijkt op het eiwit van ons lichaam.

Een ei is daarom een uniek voedingsmiddel omdat het aminozuurprofiel (aminozuur = eiwit) van een ei veel lijkt op dat van een mens. De biologische waarde van een ei is 97%. (Ter vergelijking: de biologische waarde van erwten is 48%.) Buiten het feit dat ons lichaam het makkelijk kan verwerken bevat het ook alle essentiële aminozuren (de aminozuren die we zelf niet kunnen aanmaken) en nog veel meer belangrijke stoffen zoals choline, selenium, biotine, vitamine B12, A, D en jodium. Ook eigeel is bijzonder voedzaam (niet zo gek als je bedenkt dat het voedingsstoffen zijn om een kuikentje te laten groeien). De dooier bevat luteïne en zeaxanthine, antioxidanten die helpen de ogen gezond te houden.

Wil je volop van al het goede van een kippenei profiteren, dan is het wel van belang dat je kiest voor eieren van kippen die leven zoals ze dat van nature graag doen. Dat ze de idealiter ruimte hebben om buiten te scharrelen: iets dat momenteel, door de strenge eisen rondom vogelgriep helaas alleen hobbymatig gehouden kippen mogen.

Het zonlicht dat kippen opvangen in de buitenlucht, stoppen ze in hun ei in de vorm van vitamine D. Hier en daar van wat groens knabbelen doen kippen ook graag (en levert in het ei vitamine B12 op), een wormpje uit de grond trekken of een zaadje meepikken (voor een mooie verhouding tussen omega 3 en 6 vetzuren). Kippen die nauwelijks zonlicht zien, te dicht op elkaar leven en enkel graan en/of soja gevoerd krijgen geven logischerwijs minder gezonde eieren.

Met de huidige vogelgriep en bijbehorende ophokplicht is de situatie voor kippen uiteraard niet ideaal, ook in de biologische pluimveesector. Benieuwd wat onze biologische kippenhouders doen om hun kippen (en eieren) gezond te houden? Dit artikel schreef Suzanne erover; lees het hier.